Rozdział 3

''Fly me up on a silver wing
Past the black where the sirens sing
Warm me up in the nova's glow
And drop me down to the dream below

'Cause I’m only a crack
In this castle of glass
Hardly anything there
For you to see
For you to see''

Po długiej, naprawdę długiej kąpieli, wyszłam z wanny i owinęłam się białym puszystym ręcznikiem. Spojrzałam na swoją rękę. Miałam ochotę sobie przywalić, ale zawsze tak było. Robiłam to, a potem żałowałam, a następnego dnia znów to robiłam. Byłam beznadziejna. Schowałam żyletę z powrotem w biało czerwoną szmatkę, na której pojawiły się nowe plamy, a potem położyłam ją w szafce nad umywalką. Grzebieniem rozczesałam mokre włosy i wróciłam do pokoju, trzymają w dłoni wciąż grający telefon. Komórkę rzuciłam na łóżko, ale przed tym spojrzałam na wyświetlacz. Była dziewiąta trzydzieści. Leciała własnie piosenka Eda Sheerana - The A Team.
''White lips, pale face
Breathing in snowflakes
Burnt lungs, sour taste
Light's gone, day's end
Struggling to pay rent
Long nights, strange me''
Przymknęłam oczy i zakołysałam się w jej rytm. Nie chciałam dziś siedzieć w domu. Nie miałam ochoty na kompletną samotność. Nie dziś. Nie wiedziałam dlaczego, ale dzisiejszą noc chciałam spędzić w tłumie ludzi. Wyciągnęłam z szafy ciemne rurki, szary top na długi rękaw z wyciętymi plecami i różowe stringi. Biały ręcznik odrzuciłam w kąt i szybko narzuciłam na siebie ciuchy. Wysuszyłam włosy i umalowałam oczy czarną kredką i tuszem do rzęs. Na nogi włożyłam sprane czarne trampki. Z torby wyjęłam prezent od Scotta i włożyłam do ust niebieską tabletkę. Pieniądze i telefon wsunęłam do przedniej kieszeni jeansów. Byłam gotowa. Chyba. Stanęłam przed lustrem i krytycznie przyjrzałam się swojemu odbiciu. Byłam żałosna. Narzuciłam na siebie czarną skórę i pospiesznie wyszłam z domu, unikając ponownego patrzenia w lustro. Przez pół godziny wałęsałam się po mieście szukając odpowiedniego miejsca, ale w końcu padło na ten sam klub co zawsze. W sumie nie wiedziałam co mnie do niego ciągnęło. Był trochę obskurny, muzyka była raczej nie w moim guście. Wszędzie wałęsały się naćpane dzieciaki, a po kątach obściskiwały się młode laski z jakimiś starymi dziadami. Jedyne co było dobre to drinki. Przecisnęłam się przez potok spoconych ciał i usiadłam przy barze na drewnianym, pomalowanym na czarno krzesełku. Zamówiłam tequile i od razu wypiłam zawartość kieliszka. Potem jeszcze dwie kolejki i na sam koniec zamówiłam piwo w butelce. Bursztynowy płyn wypiłam w połowie i ruszyłam na parkiet. W tle leciał nieznany mi kompletnie zespół, ale dzięki niebieskiej tabletce i procentom szybko i bez problemu wczułam się w rytm kompletnie zapominając o reszcie, a jednocześnie silnie odczuwając ich obecność... Wychodziło na to, że jestem lekko pieprznięta.

O wpół do drugiej w nocy, przynajmniej tak mi się wydaje, że była wpół do drugiej wylądowałam z jakimś dwudziestoczterolatkiem  u niego w mieszkaniu. Nasza konwersacja nie trwała długo i po pięciu minutach wylądowaliśmy na jego kanapie. Było miło, ale nie zaskakująco.Przytrafiali mi się lepsi, na przykład Scott. Rano zwlekłam się z kanapy wzięłam szybki prysznic i taksówką wróciłam do domu. Spakowałam torbę i teraz siedziałam na przeklętej lekcji biologi. Miałam niesamowitego kaca. Miałam wrażenie, że głowa mi eksploduje. Tak, jak wczoraj Dru spóźniony wszedł do klasy i zajął miejsce obok mnie. Moja sympatia do niego kompletnie wyparowała, razem z działaniem ecstasy.
-Kiepsko wyglądasz. - Skomentował. - Pewnie miałaś ciekawy wieczór. Ja pewnie bym nie przyszedł do szkoły...- Nawijał, a mój ból głowy rósł coraz bardziej. Miałam ochotę go zabić. - Radzę ci uważać na dyrektora. Jak zobaczy cie w taki stanie to będziesz mogła się pożegnać z tą szkołą. - Zamknęłam oczy i schowałam twarz w rekach. Boże, za jakie grzechy? - Wiesz, jak raz jakiegoś ucznia przyłapał na paleniu zwykłego szluga zawiesił go na dwa tygodnie...
-Zamknij się. - Warknęłam, kompletnie wykończona. Zachichotał.
-Czyli umiesz mówić. Dobrze wiedzieć. - Zerknęłam na niego zabójczym wzrokiem. Uśmiechał się szeroko i patrzył wprost na nauczycielkę. Drań. - To, jak zdradzisz mi swoje imię? Trochę tak głupio mi z tobą gadać, gdy nawet nie wiem, jak mam się do ciebie zwracać.- Wredny, obrzydliwy łajdak. Odwróciłam od niego wzrok i położyłam głowę na ławce. Zaraz umrę. Chciało mi się rzygać. W moim żołądku panował istny chaos. Zerwałam się na równe nogi, chwyciłam torbę i wybiegłam z klasy, nie zważając na krzyki nauczycielki. Dopadłam toalety, a potem sedesu i wydaliłam wszystko z wczorajszej nocy. A może nawet wszystko z całego tygodnia.  Czułam się, jak wrak.  Delikatnie mówiąc. Do przerwy przeleżałam na zimnych kafelkach, a po dzwonku zwlekłam się z podłogi i wyszłam na przepełniony korytarz. Tuż przy drzwiach do toalety stał Dru.
-Wszystko w porządku? - Spytał, przyglądając mi się podejrzliwie. Zbyłam jego pytanie i po prostu odeszłam. Czego on ode mnie chciał? Spojrzałam na plan. Miałam mieć wf. No to chyba kurwa jakieś żarty. Od razu mogłam strzelić sobie w łeb. Z ciężkim westchnieniem ruszyłam na poszukiwanie sali gimnastycznej.

O piętnastej wróciłam do domu. Po wuefie, który przesiedziałam, ponieważ wmówiłam nauczycielce, że mam grypę żołądkową i matematyce lekcje się kończyły. Z ulgą wsiadłam w autobus i wróciłam do domu. W kuchni krzątała się Rose, zapewne robiąc obiad. Przysiadłam przy stole ze szklanką soku.
-Dzwonili ze szkoły.- Pięknie.
-I?
-Dyrektor powiedział, że nie poszłaś wczoraj na dwie ostatnie godziny.
-Źle się czułam. - Wytłumaczyłam i upiłam łyk soku pomarańczowego.
-Hope, żartujesz sobie?-Odwróciła się do mnie i posłała mi ostrzegawcze spojrzenie. -O co cie prosiłam?
-Żeby mnie nie wywalili. - Przyznałam cicho.
-Własnie! A ty co robisz? Wagarujesz!
-Źle się czułam. - Nie chciałam jej okłamywać, ale inaczej chyba nie umiałam. Całe życie wszystkich okłamuje, włącznie ze samą sobą.
-Przestań wiecznie kłamać i w końcu weź odpowiedzialność za swoje życie.  - W jej oczach pojawiły się łzy. Wstałam.
-Nikt ci nie kazał mnie przygarniać. - Szepnęłam i wyszłam.